3 μύθοι γύρω από τη Τζαζ που δεν μας αρέσει να ακούμε

Η 30η Απριλίου έχει ανακηρυχθεί από τη Γενική Συνέλευση της ΟΥΝΕΣΚΟ, ως η Διεθνή Ημέρα Τζαζ. Στόχος της συγκεκριμένης ημέρας είναι  να γίνει η τζαζ ένα εκπαιδευτικό εργαλείο, αλλά και δύναμη προώθησης της ειρήνης, του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων. Η 30η Απριλίου επιλέχθηκε επειδή συμπίπτει με την τελευταία μέρα του μήνα Απριλίου που είναι αφιερωμένος στη μουσική τζαζ στις ΗΠΑ, η οποία και είναι πατρίδα αυτής της μουσικής. Σε αυτό το πλαίσιο συγκεντρώσαμε τρεις κοινούς μύθους για τη τζαζ και μερικές ακόμη πληροφορίες για να τη γνωρίσεις καλύτερα. 

O Charles Mingus έζησε την σκληρή ζωή ενός jazz μουσικού

3 κοινοί μύθοι για τη τζαζ

Η τζαζ δεν περιορίζεται ηλικιακά

Πολλοί πιστεύουν ότι η τζαζ εκτιμάται μόνο από μεγαλύτερες ηλικίες. Στην πραγματικότητα, η τζαζ απολαμβάνεται από τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Το είδος συνεχίζει να εξελίσσεται και να παραμένει ζωντανό χάρη σε νέους μουσικούς και θαυμαστές που φέρνουν νέες προοπτικές και στιλ στο μουσικό είδος.

Η τζαζ είναι πολύ περίπλοκη για απόλαυση

Η τζαζ μπορεί να έχει περίπλοκες μελωδίες και αυτοσχεδιασμό, αυτό δεν σημαίνει ότι η μουσική είναι απρόσιτη. Η τζαζ περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα στιλ, από απαλούς και εύκολους ήχους έως πιο περίπλοκους και πειραματικούς ήχους. Υπάρχει κάτι για τον καθένα και πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ευχάριστο να ακούνε τζαζ χωρίς να χρειάζονται βαθιά κατανόηση των τεχνικών της.

Τζαζ και αυτοσχεδιασμός

Ο αυτοσχεδιασμός είναι ένα σημαντικό στοιχείο της τζαζ, αλλά δεν είναι το μόνο καθοριστικό χαρακτηριστικό του είδους. Η τζαζ περιλαμβάνει επίσης καλά δομημένες συνθέσεις και διασκευές, καθώς και μουσικό σύνολο που απαιτεί συντονισμό και ομαδική εργασία. Επιπλέον, πολλοί μουσικοί της τζαζ συνδυάζουν γραπτά και αυτοσχέδια στοιχεία στις εμφανίσεις τους, δημιουργώντας μια ισορροπία που ενισχύει τη συνολική μουσική εμπειρία.

Ο Ray Charles έδωσε ρυθμό στην πνευματικότητα

Η πρόλευση της μουσικής, τα υποείδη και ο αυτοσχεδιάσμος

Η προέλευση της μουσικής ξεκίνησε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στη Νέα Ορλεάνη της Λουϊζιάνα. Είναι ένα fusion αφρικανικών και ευρωπαϊκών μουσικών παραδόσεων, ενσωματώνοντας στοιχεία μπλουζ και ράγκταιμ. Καθώς η τζαζ εξαπλώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και πέρα από αυτήν, εξελίχθηκε σε διάφορα υποείδη όπως swing, bebop, cool jazz και fusion, με το καθένα να δίνει τον δικό του μοναδικό ήχο και στIλ. Ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό της χαρακτηριστικό και οι μουσικοί της διακρίνονται από μία αίσθηση αυθορμητισμού, δημιουργώντας μελωδίες και ρυθμούς επί τόπου. Αυτή η ελευθερία επιτρέπει μια δυναμική και εκφραστική παράσταση, όπου οι μουσικοί μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνδεθούν με το κοινό τους με έναν βαθιά προσωπικό τρόπο. 

Από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Τόκιο, το Κέιπ Τάουν μέχρι το Παρίσι, μουσικοί από διαφορετικά υπόβαθρα αγκαλιάζουν την τζαζ, εμποτίζοντας την με τις δικές τους πολιτιστικές επιρροές. Αυτή η ανάμειξη στιλ δημιουργεί ένα ζωντανό και συνεχώς εξελισσόμενο είδος που συνεχίζει να εμπνέει νέες γενιές καλλιτεχνών.

Φεστιβάλ, συναυλίες και εργαστήρια τζαζ φέρνουν καλλιτέχνες και κοινό, προωθώντας τις πολιτιστικές ανταλλαγές και την αμοιβαία συνεισφορά. Η Διεθνής Ημέρα Τζαζ είναι μια υπενθύμιση της μεταμορφωτικής δύναμης της μουσικής τζαζ και της ικανότητάς της να γεφυρώσει τις πολιτιστικές διαφορές και καθώς τη γιορτάζουμε αυτή την ημέρα, ας εκτιμήσουμε τη συνεισφορά της κόσμο της μουσικής και όχι μόνο, και ας συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε και να προωθούμε αυτό το διαχρονικό είδος.