To «Νοσφεράτου» του 1922 είναι πραγματικό αριστούργημα

Έχει κάνει αίσθηση με την κυκλοφορία της στους κινηματογράφους και είναι από εκείνες που πρέπει να δεις. Το «Νοσφεράτου» πρόκειται για αμερικανική γοτθική ταινία τρόμου του 2024 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Έγκερς. Αποτελεί ριμέικ της γερμανικής ταινίας του 1922, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ του 1897 Δράκουλας. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μπιλ Σκάρσγκορντ, Νίκολας Χουλτ, Λίλυ-Ρόουζ Ντεπ, Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, Έμμα Κόριν, Ραλφ Ίνεσον, Σάιμον ΜακΜπάρνεϊ και Γουίλεμ Νταφόε.

Ωστόσο, η ταινία δεν είναι ακριβώς ολοκαίνουργια, καθώς κουβαλά μία ιστορία από τα παλιά και συγκεκριμένα από το 1922. Η ταινία «Νοσφεράτου: Μια Συμφωνία του Τρόμου» (Nosferatu: Eine Symphonie des Grauens), σε σκηνοθεσία του Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου (F.W. Murnau), αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές δημιουργίες του γερμανικού εξπρεσιονισμού και μια από τις σημαντικότερες ταινίες τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου. Κυκλοφόρησε το 1922 και βασίζεται στο μυθιστόρημα «Δράκουλας» του Μπραμ Στόουκερ, αν και χωρίς επίσημη άδεια, κάτι που δημιούργησε νομικά προβλήματα στους δημιουργούς της.

It’s a Wonderful Life: 80 χρόνια μετά την προβολή της είναι πιο επίκαιρη από ποτέ

Η υπόθεση της ταινίας

Η ιστορία ακολουθεί τον Τόμας Χούτερ, έναν υπάλληλο κτηματομεσιτικού γραφείου, που ταξιδεύει από την πόλη του στη μυστηριώδη χώρα της Τρανσυλβανίας για να συναντήσει τον αινιγματικό κόμη Όρλοκ. Ο Όρλοκ, που στην πραγματικότητα είναι ένας βρικόλακας, αγοράζει ένα σπίτι στη γειτονιά του Χούτερ, φέρνοντας μαζί του τον τρόμο και τον θάνατο. Η σύζυγος του Χούτερ, Έλεν, παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, καθώς θυσιάζεται για να νικήσει τον βρικόλακα.

Ο Austin Butler θα γίνει ο επόμενος «American Psycho»

Ο Γερμανικός Εξπρεσιονισμός

Ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, καλλιτεχνικό κίνημα που κυριάρχησε στις αρχές του 20ού αιώνα, επηρέασε βαθιά τον κινηματογράφο, ειδικά κατά τη δεκαετία του 1920. Το κίνημα χαρακτηρίζεται από τη χρήση παραμορφωμένων γραμμών, έντονων αντιθέσεων φωτός και σκιάς, και υπερβολικών εκφράσεων που αποτυπώνουν το ψυχικό και συναισθηματικό φορτίο των χαρακτήρων.

Η ταινία ενσωματώνει τέλεια αυτά τα χαρακτηριστικά. Οι παραμορφωμένες αρχιτεκτονικές φόρμες, οι απόκοσμες σκιές και ο ανατριχιαστικός τρόπος με τον οποίο ο Μουρνάου κινηματογραφεί τον κόμη Όρλοκ, αποτυπώνουν την ψυχική ένταση και το μεταφυσικό τρόμο. Οι σκιές του βρικόλακα, που απλώνονται σε τοίχους και πόρτες, αποτελούν εμβληματική εικόνα της ταινίας και του κινήματος γενικότερα.

Η σημασία της ταινίας

Παρά τα νομικά προβλήματα που προέκυψαν λόγω της μήνυσης των κληρονόμων του Μπραμ Στόουκερ, η ταινία επέζησε και καθιερώθηκε ως αριστούργημα. Ο Μουρνάου πέτυχε να δημιουργήσει μια τρομακτική ατμόσφαιρα χωρίς τη χρήση ειδικών εφέ, βασιζόμενος στη σκηνοθετική του δεινότητα και την εξπρεσιονιστική αισθητική.

Ο κόμης Όρλοκ, ερμηνευμένος από τον Μαξ Σρεκ, διαφέρει από τον κομψό βρικόλακα του μυθιστορήματος. Είναι μια απόκοσμη, σχεδόν ζωώδης φιγούρα με γαμψά δάχτυλα, εξογκωμένα μάτια και αποκρουστική εμφάνιση. Αυτός ο σχεδιασμός ενισχύει τον τρόμο, καθιστώντας τον ένα από τα πιο εμβληματικά τέρατα του κινηματογράφου.

Η κληρονομιά του «Νοσφεράτου»

Δεν είναι απλώς μια ταινία τρόμου· είναι ένας κινηματογραφικός θησαυρός που αναδεικνύει τη δύναμη της σιωπηλής αφήγησης και την επιρροή του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Η επιρροή της είναι εμφανής σε μεταγενέστερες ταινίες τρόμου και στον τρόπο που οι σκηνοθέτες προσεγγίζουν το υπερφυσικό και το σκοτεινό.
Το φιλμ είναι μια υπενθύμιση της δύναμης του κινηματογράφου να δημιουργεί εικόνες που χαράσσονται βαθιά στη συλλογική μνήμη.

Παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο επιδραστικά έργα του κινηματογράφου και ένα σημείο αναφοράς για την τέχνη του τρόμου.