Πώς ο Johnny Cash κυριάρχησε στην ερμηνεία του ''Hurt''

Για όσους δεν το γνωρίζουν ήδη, το να προφέρεις τα ονόματα Johnny Cash και Nine Inch Nails στην ίδια φράση, πιθανότατα να δημιουργήσει απορίες σε κάποιους. Υπάρχει συνοχή σε αυτό; Από τη μία ο Johnny Cash που κυριάρχησε στο βασίλειο της πιο σκοτεινής country folk  μουσικής. Από την άλλη, οι Nine Inch Nails του Trent Reznor παρέμειναν ριζωμένοι στην στο industrial rock και μέχρι και σήμερα θεωρούνται από τους κυριότερους εκφραστές του.  Ωστόσο η εξέλιξη της απόδοσης του Johnny Cash στο «Hurt», αν μη τι άλλο είναι ένα υπέροχο παράδειγμα δημιουργικής ελευθερίας.

Αν και το «Hurt» έγινε μια από τις πιο αγαπημένες επιτυχίες του Cash, ακόμη και ο τραγουδιστής είχε τις αμφιβολίες του στην αρχή. «Όταν άκουσα τον δίσκο» είπε «γύρισα και είπα ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό το τραγούδι. Δεν είναι του στυλ μου». Ωστόσο, έχοντας ολοκληρώσει τέσσερα πλούσια άλμπουμ υπό την καθοδήγηση του Rick Rubin, εμπιστεύτηκε τα κατά καιρούς αντισυμβατικά ένστικτα του παραγωγού. Ο Rubin τον είχε γνωρίσει στο παρελθόν με κομμάτια από τους Soundgarden και τον Tom Waits, και αντιλήφθηκε ότι η μπαλάντα του Reznor, το πλέον αγαπημένο σε όλους «Hurt», μπορεί να αγγίξει κάτι βαθιά οικείο μέσα στον τραγουδιστή.

Το κομμάτι προέκυψε από μάλλον άσχημες στιγμές. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, ο Reznor μίσθωσε μια κατοικία στο Benedict Canyon του Los Angeles, η οποία ανήκε προηγουμένως στην Sharon Tate και τον τόπο της τραγικής δολοφονίας της το 1969 στα χέρια του Manson Family. H λέξη ‘‘pig’’ παρέμενε αχνά χαραγμένη στην πόρτα από τη νύχτα του φονικού περιστατικού. Ήταν εδώ που ο Reznor ένιωσε έμπνευση για να γράψει το «Hurt». «Έγραψα μερικές λέξεις και μουσική στην κρεβατοκάμαρά μου, για το  ζοφερό και απελπισμένο μέρος όπου βρισκόμουν, εντελώς απομονωμένος και μόνος», είχε πει σε συνέντευξη. Το Hurt ήταν το τελευταίο κομμάτι στο πρωτοποριακό άλμπουμ των Nine Inch Nails, ‘‘The Downward Spiral’’, το οποίο αναδείχθηκε ως ένα από τα καθοριστικά άλμπουμ της δεκαετίας του ‘90.

Η ερμηνεία του Renzor απεικονίζει έναν συντετριμμένο ατομικό πόνο, αντανακλώντας τι μπορεί να είχε βελτιώσει. Αντίθετα, η ερμηνεία του Cash ενσαρκώνει έναν άνθρωπο στα πρόθυρα του θανάτου, αναπολώντας τι θα μπορούσε να είχε αλλάξει στη ζωή του. Αν και ο industrial ήχος δεν είναι εκεί, η διακριτική ακουστική κιθάρα αρκεί, με τον Cash να αφηγείται μία ιστορία γεμάτη τύψεις. Αν και η αρχική ερμηνεία των Nine Inch Nails μπορεί να ευθυγραμμίστηκε περισσότερο με τον ήχο του Reznor, ο Cash, από την άλλη πλευρά, ενσαρκώνει την ουσία της ζωής που βίωσε μέσα από το «Hurt». Παρότι υπάρχουν πολλές αναφορές για μετανιωμένες πράξεις, ο τραγουδιστής δεν παραιτείται εντελώς. Μέσα στο σκοτάδι, βγαίνει μια μικρή αχτίδα φωτός.

Αν και αρχικά κολακεύτηκε όταν έμαθε για τη διασκευή του τραγουδιού του από τον Cash, ο Reznor είχε τις επιφυλάξεις του όταν άκουσε για πρώτη φορά το κομμάτι. Ωστόσο, αυτό που άλλαξε την οπτική του και αυτό που πραγματικά ανύψωσε το ‘‘Hurt’’ σε ένα εντελώς νέο επίπεδο, ήταν το βίντεο. Σε σκηνοθεσία του Mark Romanek, το βίντεο ξεδιπλώθηκε σαν μια συνοπτική βιογραφία τεσσάρων λεπτών, συνδυάζοντας άψογα αρχειακό υλικό, οικιακά βίντεο και μια ερμηνεία τόσο ωμή όσο το ίδιο το τραγούδι.