Η αφόρητη γοητεία του κακού παιδιού

Σήμερα έχουμε όρεξη να υμνήσουμε τον άντρα που μας πλήγωσε την καρδιά…

 

Μπήκες στη ζωή μας πολύ ύπουλα. Ούτε και εμείς καταλάβαμε πως έγινες από εντελώς άγνωστος η πρώτη και η τελευταία μας σκέψη…

Υποτιμήσαμε τη γοητεία σου που ναι, φυσικά είδαμε από την πρώτη στιγμή, αλλά αγνοήσαμε τα σημάδια… Σε κοιτούσαμε σαν πεινασμένες στα μάτια, λατρέψαμε τις ατέλειές σου, χαμογελούσαμε στην οθόνη του κινητού κάθε φορά που έστελνες μήνυμα, νιώσαμε τις πεταλούδες στο στομάχι (ακόμα μας συμβαίνει φίλε, αναγνώστη) και όλα αυτά χωρίς να συνειδητοποιήσουμε πως η εξάρτησή μας για την παρουσία σου γινόταν όλο και πιο έντονη.

Μέχρι να το καταλάβω έπρηξα τις φιλενάδες μου, «έλιωσα» στο scrolldownκαι upγια να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω τα μηνύματά σου και κάποια στιγμή, εκεί που το χαμόγελο ήταν μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου, το κατάλαβα…

Σε θέλω… Το λιγότερο που μπορώ να πω.

Και δεν ήξερα πώς να στο πω… Ήσουν έτοιμος να το ακούσεις ή όχι; Μέσα μου ήξερα πως δεν ήσουν. Αλλά έπρεπε να το πω… μάλλον ήθελα να δω το πρόσωπό σου όταν θα στο λέω… Ρομαντικό;

Και στο είπα και τότε έγινες αυτό το κακό παιδί, που έρχεται στη ζωή μας για να μας υπενθυμίσει γιατί ο έρωτας μπορεί να σε ρίξει στο πάτωμα ακόμα και όταν είσαι στα καλύτερά σου.

Τη συνέχεια την ξέρεις αναγνώστη… Εσύ λάκισες, χάθηκες και επέστρεφες για να πάρεις ότι μπορώ να σου δώσω σε λίγες ώρες. Ο εθισμός στο κακό παιδί είναι μεγάλος και δεν κόβεται εύκολα. Μέχρι τη στιγμή που ένα καλό παιδί έρχεται, με παίρνει από το χέρι και μου δείχνει πως ακριβώς αξίζει να με αγαπούν…

Εσύ ποιος ήρωας θες να είσαι στη ζωή της;

ΥΓ: Εκλείψεις έχουμε και μας επιτρέπεται να σεληνιαστούμε σήμερα!

 

 

 

 

Πηγή: onsports.gr