Η προβληματική επικοινωνία των παντρεμένων ζευγαριών!

Τελευταίες έρευνες επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι οι παντρεμένοι ζουν περισσότερο από τους ελεύθερους και αυτό ίσως να οφείλεται στη συντροφικότητα, το μοίρασμα των απογοητεύσεων και του άγχους της καθημερινότητας, στο δυνατό υποστηρικτικό πλαίσιο που προσφέρει ο γάμος.

Είναι φυσικό να αναρωτηθείτε: “Εφόσον ο γάμος κάνει τόσο καλό γιατί υπάρχουν αρνητικές απόψεις γύρω από το γάμο;” Απόψεις που τον θεωρούν ως κάτι που καταστρέφει την ανθρώπινη ευτυχία καθώς οι δύο σύντροφοι γίνονται εχθροί στο πέρασμα του χρόνου!

Πραγματικά, είναι συχνή η διαπίστωση ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα έχουν την εντύπωση πως οι προσωπικές τους ανάγκες και προσδοκίες δεν ικανοποιήθηκαν από το γάμο τους. Πολλά παντρεμένα ζευγάρια ζουν μια θλιβερή ζωή και ταυτόχρονα δε θέλουν να αλλάξουν αυτή την κατάσταση. Η καρδιά των προβλημάτων και δυσλειτουργιών είναι η έλλειψη της συναισθηματικής ασφάλειας. Χωρίς αυτή, το αίσθημα εμπιστοσύνης και πίστης ανάμεσα στους δύο συντρόφους είναι πολύ δύσκολο να οικοδομηθεί και να έχει τις γερές βάσεις που χρειάζονται για να προχωρήσει η σχέση.

Ο κάθε σύντροφος οχυρώνεται πίσω από ένα συγκεκριμένο ρόλο, αναλώνεται στο πως θα τον διατηρήσει, ενώ παράλληλα παραπονιέται διαρκώς για τη συμπεριφορά του άλλου και τον κατηγορεί για τη δική του δυστυχία.

Σύμφωνα με τη θεωρία της προσκόλλησης που ανέπτυξε ο ψυχίατρος John Bowlby πριν από 50 χρόνια όλοι έχουμε την ανάγκη να βιώνουμε αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Τα παιδιά αισθάνονται ασφάλεια όταν βρίσκονται κοντά στους γονείς τους ενώ στους ενήλικες αυτό συμβαίνει με τους ερωτικούς τους συντρόφους. Όταν σε κάποιες περιπτώσεις οι σύντροφοί μας δεν ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές μας ανάγκες ίσως επειδή εκείνη τη δεδομένη στιγμή δεν είναι διαθέσιμοι τότε είτε αποκτάμε άγχος και ανησυχία είτε φοβόμαστε και κρατάμε αποστάσεις.

Το πιο συχνό μοντέλο αυτής της συμπεριφοράς που συναντάμε στα ζευγάρια είναι για παράδειγμα η γυναίκα που κριτικάρει και γίνεται επιθετική απέναντι στον άνδρα της, ενώ ο ίδιος κλείνεται στον εαυτό του μη μπορώντας να αντέξει αυτή τη συμπεριφορά.

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι συχνά η αιτία για το αν μια σχέση θα ανθίσει ή θα διαρραγεί είναι η συναισθηματική απόσταση και όχι αυτή καθαυτή η σύγκρουση. Εξάλλου τα περισσότερα ζευγάρια περνάνε από φάσεις σύγκρουσης και διαμάχης αλλά αυτό που τους ενώνει τελικά είναι η συναισθηματική επαφή και σύνδεση.

Η λύση στις εμπλοκές αυτές είναι να νιώσουν οι σύντροφοι ότι καταρχήν συνδέονται με συναισθήματα αγάπης, αποδοχής, ανταπόκρισης οπότε έτσι καθίστανται πιο ικανοί και δυνατοί ταυτόχρονα στο να διαχειριστούν τα δύσκολα συναισθηματικά εμπόδια. Γίνονται έτσι πιο ανοιχτοί στο να ακούνε το σύντροφό τους, να δέχονται την καινούργια πληροφορία και να αποδέχονται την οπτική του άλλου. Επίσης επικοινωνούν με πιο ξεκάθαρα μηνύματα και η επαφή γίνεται πιο αποτελεσματική και λειτουργική.