Κάμψη πέους: Πότε θεωρείται φυσιολογική;

Ως ένα βαθμό, η κάμψη του πέους θεωρείται φυσιολογική, καθώς ανταποκρίνεται στα πρότυπα της ίδιας της ανθρώπινης ανατομίας. Κατά τη στύση, τα αιμοφόρα αγγεία στο σηραγγώδες σώμα του πέους διαστέλλονται και περνά περισσότερο αίμα από τις αρτηρίες του.

Η ακριβής κλίση του πέους εξαρτάται από δύο δομές των ανδρικών γεννητικών οργάνων, τα σκέλη των σηραγγωδών σωμάτων του πέους. Εάν, για παράδειγμα, τα σκέλη είναι σχετικά μικρά σε μήκος και το ανδρικό μόριο αρκετά μεγάλο, είναι πιθανό να υπάρχει ελαφριά κλίση προς τα κάτω. Εάν τα σκέλη είναι μεγαλύτερα, παρατηρείται κλίση προς τα εμπρός και προς τα πάνω. Είναι επίσης πιθανό το πέος να κλίνει προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά.

Μικρές αποκλίσεις όλου του πέους της τάξης των 10-15 μοιρών παρατηρούνται στους περισσότερους άντρες, χωρίς να υπάρχει πρόβλημα. Η κάμψη του πέους δεν θεωρείται φυσιολογική εάν συνοδεύεται από πόνο, τυπικό σύμπτωμα της νόσου Peyronie.

Η νόσος Peyronie χαρακτηρίζεται από τη σημαντική κάμψη του πέους και τον επακόλουθο πόνο, ήπιο έως πολύ ισχυρό, κατά τη στύση. Είναι συνηθέστερη σε άνδρες σε άνδρες 40 ετών και άνω. Η νόσος Peyronie εκδηλώνεται όταν συσσωρεύεται πλάκα στο πέος και στη συνέχεια εξελίσσεται σε συμπαγή ινώδη ουλώδη ιστό κάτω από το δέρμα. Συνήθεις αιτίες της νόσου Peyronie είναι το ιστορικό τραυματισμού στο πέος (π.χ. κατά τη σεξουαλική επαφή) και η χειρουργική επέμβαση ή η ακτινοβολία λόγω καρκίνου του προστάτη. Η νόσος Peyronie δεν επηρεάζει την παραγωγή σπέρματος, άρα ούτε και τη γονιμότητα του άνδρα.

Σε μερικές περιπτώσεις, η κάμψη και ο πόνος λόγω της νόσου υποχωρούν χωρίς θεραπεία. Στις σοβαρές περιπτώσεις, όμως, επιβάλλεται η χειρουργική επέμβαση.