Συχνότητα ή ποιότητα ενός καλού σεξ; Γράφει ο Θάνος Ασκητής

Και όμως αυτές οι λέξεις γεννούν ένταση, θυμό και κυρίως χρεώσεις σε εκείνους που κρατάνε σημειώσεις ”κάθε πότε το κάνουμε;” αλλά και σε εκείνους που ρωτάνε ”το κάνουμε καλά;”. Και εδώ είναι που μπλέκονται τα πράγματα, γιατί και οι δύο ομάδες που ψάχνουν το καλό σεξ κάνουν το ίδιο λάθος: ”το σωστό”. Ναι, αυτό το σωστό, σκοτώνει το σεξ, το απομυθοποιεί, το κάνει ένα συνεχές ”πρέπει” και το γεμίζει ενοχές καθήκον” και απειλές, εάν δεν πληροί τις προϋποθέσεις ”του μυαλού μου για σένα” αλλά και του δικού μου ρόλου απέναντι σου..

Κυρίως στο γάμο, που οι δύο σύντροφοι , αποκτούν δικαιώματα και υποχρεώσεις (σαν τους πολίτες που ψηφίζουν τον πολιτικό της αρεσκείας του ώριμα κ υπεύθυνα…) το σεξ αποτελεί τη σφραγίδα της ευτυχίας και της ερωτικής ζώνης που μας γνώρισε ”γκομενικά” και μας πάντρεψε συζυγικά. Από εκεί όμως και μετά αρχίζουν τα τραγούδια . ”Κάθε πότε κάνουμε σεξ;” αναρωτιέται κυρίως η γυναίκα που από ερωμένη του πάθους, έγινε η μαμά του λάθους προς τον άνδρα της, που μέσα στα χρόνια της συζυγικής ζωής , τον φροντίζει και τον ρωτάει ακόμη εάν έκανε εξετάσεις και για την χοληστερίνη, που την τελευταία φορά βρέθηκε ανεβασμένη!

Μαζί όμως με τη χοληστερίνη που εκείνη θυμάται, παράλληλα θυμάται πότε έκαναν τελευταία φορά σεξ και μη έχοντας περάσει το χρονικό όριο ασφαλείας, που της δείχνει ότι αυτός ακόμη την βλέπει ερωτικά. Διαφορετικά την ζώνουν τα φίδια, μέσα σε σκέψεις ότι κάτι άλλο μπορεί να παίζει στο μυαλό του…

Τώρα όσο για τη ποιότητα, μάλλον και οι δύο σύντροφοι την προσπερνούν γοργά και αθόρυβα, με τη τηλεόραση ανοιχτή, λίγο πριν κοιμηθούν ή το πρωί που ξυπνάει και η περήφανη στύση του άνδρα, έτοιμη να εφορμήσει στη γυναίκα που κοιμάται δίπλα του, πάνω από 10 χρόνια και ξέρει καλά τη κάθε κίνησή του, από την αρχή έως το τέλος της ”ηρωικής” πράξης!

Τώρα, θα μου πείτε, και η συχνότητα και η ποιότητα φαντάζουν σαν το μισογκρεμισμένο σπίτι που έχει κουρτίνες των Λουδοβίκων της Γαλλίας! Ίσως και να σκεφτείτε, ότι όλα τα ζευγάρια, δεν έχουν αυτές τις εικόνες και ξέρουν να γευτούν το σεξ τους, χωρίς να ψάχνουν τα κλειδιά της ευτυχίας μεταξύ συχνότητας και ποιότητας. Νομίζω, ότι πρέπει να αναρωτηθείτε, και σεις που βρίσκεστε.

Τώρα το καλοκαίρι, είναι πράγματι καλή εποχή να κλέψουμε τη παράσταση, χωρίς συχνότητα ή ποιότητα, να ανοίξουμε τις αισθήσεις και τις φαντασιώσεις μας, να βρεθούμε οι δυο μας σε ένα δωμάτιο (ας είναι και το υπνοδωμάτιο μας, με εμάς τους δυο μέσα, χωρίς παιδιά και πόρτα ανοιχτή) ζώντας την ανήθικη πλευρά μας, αυτή που μας γνώρισε, μας μέθυσε και μας έδειξε ότι το σεξ είναι ένα και μοναδικό!