Η ιστορία του Αντριάν Μούτου

Το concept χάνει την ομορφιά του όταν όλα έχουν πάει τέλεια. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα ελαττώματα, οι λάθος επιλογές και τα αδύναμα σημεία του πρωταγωνιστή δίνουν μια άγρια ομορφιά σε ό,τι συνέβη. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο Αντριάν Μούτου, το τελευταίο μεγάλο ταλέντο μιας παραδοσιακής σχολής και ένας από τους κορυφαίους Ρουμάνους όλων των εποχών. Κάνοντας το «μπαμ» στα 18 του και περνώντας τα σύνορα στα 21, o Μούτου είχε εκπληκτικά χαρακτηριστικά, όμως η έλλειψη επαγγελματισμού και σταθερότητας περιόρισαν μια πορεία που ίσως ήταν πολύ καλύτερη, όμως ταυτόχρονα την έκαναν ιδιαίτερα ξεχωριστή. Κοκαΐνη, καταδιώξεις με αυτοκίνητα, ξύλο σε μπαρ, γυναίκες, χαράξαν μια καριέρα που φαντάζεσαι ότι θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη…

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα της πόλης του, Αρτζες Πιτέστι, και αφού ανέβηκε γρήγορα τα τμήματα υποδομής, έκανε ντεμπούτο με τους μεγάλους το 1997 στα 18 του. Στα 3 χρόνια που έμεινε έπαιξε σε 47 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις και πέτυχε 14 γκολ και τα όσα έδειξε, έκαναν ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ της χώρας να τον ζητήσει. Στα μέσα του 1998-99, σε ηλικία πλέον 20 ετών, ο Μούτου έγινε παίκτης της Ντιναμό Βουκουρεστίου και σε 17 εμφανίσεις μέχρι το καλοκαίρι πέτυχε 4 γκολ. Αυτό που θα ακολουθούσε δύσκολα θα περίμεναν ακόμα και εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ταλέντο του καθώς την επόμενη χρονιά στα πρώτα 18 παιχνίδια πρωταθλήματος έβαλε 18 γκολ και 25 σε 24 ματς σε όλες τις διοργανώσεις. Ολα αυτά, στα μέσα της σεζόν.

Υστερα απ’ όσα εκπληκτικά έκανε, ήταν θέμα χρόνου να πάρει ξανά μεταγραφή, αυτή τη φορά εκτός συνόρων. Χάρη στα γκολ του, η Ντιναμό κατέκτησε το πρωτάθλημα αλλά ο ίδιος δεν ήταν εκεί για να πανηγυρίσει. Στα μέσα της σεζόν αποκτήθηκε από την Ιντερ, σε 10 εμφανίσεις στην Serie A δεν κατάφερε να σκοράρει, όμως έκανε τους τιφόζι να πανηγυρίσουν όταν τον Ιανουάριο του 2000 στα προημιτελικά του Coppa Italia μπήκε αλλαγή στο derby με την Μίλαν και χρειάστηκε μόλις 9 λεπτά για να σκοράρει στη νίκη με 2-3. Το ότι δεν κατάφερε να πείσει άμεσα, οδήγησε τους Nerazzurri να τον παραχωρήσουν στην Βερόνα με τη μορφή συνιδιοκτησίας για τη σεζόν 2000-01.

Στην Ελλάς ‘συνάντησε’ στην επίθεση τον Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο, τον Ιταλό επιθετικό με τον οποίο έμελλε να είναι συμπαίκτης σε 3 ομάδες, όμως ούτε στην Βερόνα το ξεκίνημα ήταν καλό αφού σε 25 εμφανίσεις πέτυχε 4 γκολ. Η επόμενη χρονιά ήταν καλύτερη. Η Ελλάς τον απέκτησε με κανονική μεταγραφή και παρότι υποβιβάστηκε στο τέλος, ο Μούτου έβαλε 12 γκολ στην Serie A, επίδοση που του εξασφάλισε μεταγραφή στην Πάρμα το 2002-03. Υπό τις οδηγίες του Τσέζαρε Πραντέλι ο Ρουμάνος έκανε εκπληκτική σεζόν και πέτυχε 18 τεμάχια σε 31 ματς κάνοντας τους πάντες να θυμηθούν ότι πρόκειται για σπουδαίο ταλέντο.

Υστερα από μία τρελή σεζόν στην Πάρμα είχε έρθει η ώρα για νέα μεταγραφή, με την Τσέλσι, την οποία είχε μόλις αποκτήσει ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς, να δίνει 22 εκατ. ευρώ για να τον πάρει από την Πάρμα. Ο Μούτου ξεκίνησε δυνατά στην ομάδα του Κλαούντιο Ρανιέρι σημειώνοντας 4 γκολ στα 3 πρώτα παιχνίδια στην Premier League βάζοντας 2 στο λονδρέζικο ντέρμπι με την Τότεναμ. Η συνέχεια δεν ήταν όμως η ίδια.

Ο Μούτου έμεινε στα 6 γκολ σε 25 αγώνες και όταν στο τέλος της σεζόν τη θέση του Ρανιέρι πήρε ο Ζοσέ Μουρίνιο, εύκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι ο Ρουμάνος δεν θα είχε θέση στα πλάνα του Πορτογάλου. Ο επιθετικός δεν υπήρχε ποτέ στην 11άδα του Special One, έχανε συχνά προπονήσεις και το αποκορύφωμα της ιστορίας ήρθε τον Οκτώβριο του 2004. Σε ένα ταξίδι του στην Ρουμανία τον Σεπτέμβιο μπλέχτηκε σε καταδίωξη από την αστυνομία αφού είχε αρνηθεί να σταματήσει σε σήμα λόγω υπερβολικής ταχύτητας. Η κυκλοθυμική συμπεριφορά σε συνδυασμό με τις μεταπτώσεις στη διάθεσή του οδήγησαν τους ανθρώπους της Τσέλσι να τον υποβάλλουν σε drug-test, το οποίο τον βρήκε θετικό σε κοκαΐνη.

Ο Μούτού υποστήριξε ότι έφτασε εκεί εξαιτίας της κατάθλιψης ύστερα από το διαζύγιο με τη γυναίκα του και το ότι δεν ήταν βασικός στην ομάδα. Το κλαμπ συνοπτικά ακύρωσε το συμβόλαιό του και η FA επέβαλλε τιμωρία αποκλεισμού 7 μηνών και πρόστιμο 20.000 λιρών. Ακολούθησε δικαστική διαμάχη και ο Μούτου κλήθηκε να πληρώσει 17 εκατ. ευρώ στην Τσέλσι για τη ζημιά που έκανε η ιστορία στο πρεστίζ του συλλόγου. Τα χρήματα αυτά δεν έχουν πληρωθεί μέχρι σήμερα αν και η υπόθεση έχει πάει σε πολλά διαφορετικά δικαστήρια.

Τον Ιανουάριο του 2005, αν και ακόμα βρισκόταν υπό τιμωρία, ο Μούτου έκλεισε στην Γιουβέντους. Οι Bianconeri δεν είχαν ελεύθερη θέση για μεταγραφή ξένου εκτός Ιταλίας και ο Ρουμάνος αποκτήθηκε ως ελεύθερος από την Λιβόρνο για να πωληθεί στη συνέχεια στην Γιούβε. Η ποινή είχε ισχύ μέχρι τις 18 Μαΐου και ο Ρουμάνος πρόλαβε να παίξει στο τελευταίο ματς της χρονιάς κόντρα στην Κάλιαρι στις 29 του μήνα. Την επόμενη σεζόν έβαλε 11 γκολ σε 45 ματς σε όλες τις διοργανώσεις σαν μέλος μιας επιθετικής γραμμής που είχε παίκτες όπως Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, Νταβίντ Τρεζεγκέ και οι Τορινέζοι κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι όμως ξέσπασε το σκάνδαλο Calciopoli, η Γιουβέντους υποβιβάστηκε στην Serie B, έχασε τους περισσότερους παίκτες της και ο Ρουμάνος φόρεσε τη φανέλα της Φιορεντίνα.

Στην Τοσκάνη βρήκε τον Τσέζαρε Πραντέλι, ο οποίος τον έκανε δίδυμο στην επίθεση με τον Λούκα Τόνι. Οι δυο τους πέτυχαν 32 γκολ, ο Μούτου έβαλε 16 και έδωσε 8 ασίστ σε 33 αγώνες και η Φιορεντίνα εξασφάλισε έξοδο στο Κύπελλο UEFA. Το 2007-08, με τον Τόνι να έχει αποχωρήσει και τον Πατσίνι να έχει έρθει στη θέση του, τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα για τον Ρουμάνο, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με 17 τέρματα και σε όλες τις διοργανώσεις με 23. Τα γκολ του χάρισαν στην Φιορεντίνα την 4η θέση και την έξοδο στο Champions League και το 2008-09 ο Μούτου θα έπαιζε σε τρίτη ομάδα στην καριέρα του με παρτενέρ στην επίθεση τον Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο, ο οποίος αποκτήθηκε από την Μίλαν. Μαζι έβαλαν 33 γκολ και κράτησαν την 4η θέση και το CL για τους Βιόλα. Η σεζόν είχε το πρώτο χατ-τρικ στην καριέρα του Μούτου, ο οποίος γύρισε μόνος του το 3-0 από την Τζένοα με πέναλτι, φάουλ και γκολ στις καθυστερήσεις.

Ομως τα εκτός των γραμμών προβλήματα θα επέστρεφαν και η ελεύθερη πτώση του Μούτου θα ερχόταν. Τον Ιανουάριο του 2010 βρέθηκε ξανά θετικός σε απαγορευμένες ουσίες και του επιβλήθηκε αποκλεισμός για 9 μήνες. Οταν επέστρεψε τιμωρήθηκε από την Φιορεντίνα, ζήτησε συγγνώμη και μπήκε ξανά στην ομάδα, όμως ύστερα από ένα τόσο μεγάλο διάστημα απουσίας δεν μπόρεσε να επιστρέψει στο επίπεδο που βρισκόταν πριν. Το καλοκαίρι του 2011 εντάχθηκε στο δυναμικό της Τσεζένα και έβαλε με τη φανέλα της 8 γκολ στην Serie A για να μετακομίσει στη συνέχεια στην Ligue1 και την Αζαξιό με την οποία πέτυχε 11 τέρματα.

Η δεύτερη χρονιά του στην Γαλλία ήταν απογοητευτική αφού δεν κατάφερε να σκοράρει στα 9 ματς που έπαιξε και ο Ιανουάριος του 2014 τον βρήκε πίσω στην πατρίδα του για λογαριασμό της Πετρολούλ Πλοϊέστι στην οποία έμεινε έναν χρόνο πριν μετακομίσει στην Ινδία για την Pune City από την οποία έφυγε για να γυρίσει στην Ρουμανία για την ASA Targu Mures. Χωρίς να κάνει τίποτα σε αυτές, ο Μούτου μετρούσε αντίστροφα για τη μέρα που θα κρεμάσει τα παπούτσια του.

Με το Εθνόσημο ο Μούτου σκόραρε σταθερά στα χρόνια που ήταν σε καλή κατάσταση. Τα 6 γκολ του στα προκριματικά του Euro 2008 έστειλαν την Ρουμανία στα τελικά της διοργάνωσης στην οποία πέτυχε το μοναδικό γκολ της χώρας του, κόντρα στην Ιταλία. Στο ίδιο ματς εκτέλεσε πέναλτι το οποίο έπιασε ο Μπουφόν και η Squadra Azzurra πέρασε σε βάρος της Ρουμανίας. Αν είχε ευστοχήσει θα ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για τη χώρα του, όμως έμεινε για πάντα στα 35 όσα έχει και ο μύθος, Γκεόργκε Χάτζι…

Πηγή: gazzetta.gr

localStorage.clear();