Το κρίσιμο σταυροδρόμι της Γερμανίας

Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η εθνική Γερμανία έμεινε για τρίτο σερί ματς χωρις να σκοράρει. Τελευταία φορά που έχασε με σκορ 3-0 ήταν πριν από 11 χρόνια. Η ήττα από την Ολλανδία, η οποία το καλοκαίρι δεν κατάφερε να δώσει το «παρών» στο Μουντιάλ και η προοπτική του υποβιβασμού στο Nations League έχουν εντείνει την κριτική σε ένα αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που είχε καλομάθει τον κόσμο του και τους παρατηρητές. Η επιτυχία της τελευταίας δεκαετίας έφερνε συχνά στην επιφάνεια την οργάνωση και τη μεθοδικότητα που λειτουργεί όλο το γερμανικό ποδόσφαιρο, από τις μικρές ηλικίες μέχρι τους άνδρες. Τι άλλαξε, λοιπόν;

Το καλοκαίρι του 2017, έπειτα από την κατάκτηση του Euro Κ17 από τη Γερμανία, γράφαμε για ένα πρόβλημα το οποίο ήταν ήδη αισθητό στην πανίσχυρη Νασιονάλμανσαφτ. Αυτό του επιθετικού. Η ομάδα του Γιοακίμ Λεβ είχε παίξει μάλλον το καλύτερο ποδόσφαιρο στο Euro 2016, είχε εξαιρετική οργάνωση και κίνηση στο χώρο, όμως στην επίθεση χρειάστηκε να επιστρατεύσει τον Μάριο Γκόμεζ, ο οποίος είχε ταξιδέψει στο Παρίσι ως ρεζέρβα, για να βρει ένα σημείο αναφοράς που θα μπορούσε όχι απλά να στείλει τη μπάλα στο πλεκτό και να κάνει την αντίπαλη άμυνα να εστιάσει πάνω του, αλλά και να βοηθήσει τους πολύ ικανούς ποδοσφαιριστές που βρίσκονταν τριγύρω του και αναζητούσαν συνεργασίες. Οι Γερμανοί κόντεψαν να αποκλειστούν στα προημιτελικά από την εξαιρετικά οργανωμένη Ιταλία, αφήνοντας γενικά μια αίσθηση ότι θα μπορούσαν να φτάσουν και μέχρι την κατάκτηση. Η αίσθηση αυτή δεν υπήρχε στο Μουντιάλ της Ρωσίας και σίγουρα δεν υφίσταται στο Nations League.

Tι μεσολάβησε; Αφενός η απόσυρση από την εθνική του Μεσούτ Οζίλ λίγο μετά το Μουντιάλ και ο τρόπος που αυτή προήλθε, με τις δηλώσεις για ρατσιστική αντιμετώπιση. Ο δημιουργός της Άρσεναλ έχει αδυναμίες στο παιχνίδι του, όμως η διορατικότητά του είναι μοναδική. Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με την Opta, από το ξεκίνημα του 2016 έχει δημιουργήσει 1033 ευκαιρίες και είναι πρώτος στη σχετική κατηγορία στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα. Η αποχώρησή του προκάλεσε τριγμούς σε ένα συγκρότημα που μέχρι τότε έδινε την αίσθηση ότι λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. O Γκιντογκάν εξέφρασε επίσης τους προβληματισμούς του την ίδα περίοδο, παρότι τόνισε πως δεν θα τα παρατήσει. Στα τελευταία δύο ματς έχει παίξει έξι λεπτά.

Αφετέρου, όπως και κάθε κύκλος, έτσι κι αυτός της συγκεκριμένης Νασιονάλμανσαφτ δείχνει πως βρίσκεται κοντά στο κλείσιμό του. Ο Λεβ στήριξε το οικοδόμημα σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Φυσικά αυτό έχει απόλυτη λογική σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Βελτιώνει τη μη λεκτική επικοινωνία, την τακτική κατανόηση και την ψυχολογία, εφόσον έχουν προκύψει θετικά αποτελέσματα και διακρίσεις. Κανείς ποδοσφαιριστής όμως δεν μπορεί να είναι φορμαρισμένος σε όλη του την καριέρα και καμιά στρατηγική δεν μπορεί να είναι μη αντιμετωπίσιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η βαριά ήττα από την Ολλανδία ήταν χαρακτηριστική. Ο Νόιερ ήταν υπεύθυνος για το πρώτο γκολ, ο Κρόος έμοιαζε με βραχυκυκλωμένο υπολογιστή, ο Μίλερ δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά, ο Μπόατενγκ έδειχνε επιρρεπής στο λάθος.

Οι τέσσερίς τους, μαζί με τον Ματς Χούμελς και τον Έκτορ, αποτελούν τον κορμό, τους διεθνείς που έχουν σηκώσει πάνω τους όλη την εποχή Λεβ στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Το ντεφορμάρισμα της Μπάγερν, από την οποία προέρχονταν τα 5/11 στο ματς με τους οράνιε, αποδεικνύει επίσης του λόγου το αληθές. Η πάλαι ποτέ κυρίαρχος, που πίεζε τον αντίπαλό της μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, έδειχνε όσο το παιχνίδι όδευε προς τη λήξη του να βρίσκεται σε χάος.

Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, η ανάγκη για «νέο αίμα» υπογραμμιζόταν συχνά στο δημόσιο διάλογο. Ο Σανέ, ο Μπραντ, ο Σούλε ή ακόμα και ο Χάβερτς που πήρε το βάπτισμα πυρός, οι οποίοι θα μπορούσαν να στηρίξουν ένα πλάνο ανανέωσης (ο Ουτ είναι 27) δεν έχουν ακόμα την εμπιστοσύνη του τεχνικού τους. Ίσως και δικαιολογημένα. O Σανέ δεν ήταν συγκεντρωμένος στην τελική προσπάθεια απέναντι στους Ολλανδούς και όλο αυτό αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα. Κανείς δεν γνωρίζει περισσότερο από τον προπονητή το πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για τη μετάβαση και την είσοδο νέων προσώπων στην 11άδα. Έχουμε δει όμως ξανά στο παρελθόν εκλέκτορες να εναποθέτουν όλες τις ελπίδες τους στις «σημαίες» των προηγούμενων χρόνων και να καταλήγουν με σκυμμένο το κεφάλι.

Παράλληλα, σε όλο αυτό το διάστημα, η Γερμανία συνεχίζει να παραμένει χωρίς σέντερ φορ κλάσης. Γράφαμε τον περασμένο Ιούλιο ότι ο Τίμο Βέρνερ έκανε τρομερή σεζόν με τη Στουτγκάρδη πριν πάει στη Λειψία, έπαιζε όμως αρκετά περιφερειακά και έβρισκε χώρους στην κόντρα. Mε τον Χάσενχουτλ στην RB δούλεψε πολύ στα τελειώματα και στην συμπεριφορά του ως κεντρικός επιθετικός, με αποτέλεσμα στην επιθετική τριπλέτα των «ταύρων» να είναι φέτος πρώτος σκόρερ μαζί με τον Πόουλσεν. Στην εθνική όμως δεν δείχνει ακόμα έτοιμος να σηκώσει το βάρος του βασικού εννιαριού. Ίσως έχει να κάνει και με την προσαρμογή του στο τακτικό κομμάτι και στους συμπαίκτες του.

Ο Λεβ, απέναντι στην Ολλανδία, προτίμησε να δώσει φανέλα βασικού στην Ουτ της Σάλκε, ο οποίος σε συλλογικό επίπεδο, στο τελευταίο του ματς έπαιξε αριστερά. Ήταν αλλαγή στα τρία από τα τέσσερα τελευταία ματς των «βασιλικών μπλε» και δεν θεωρείται ακριβώς μηχανή των γκολ. Φέτος, παραμένει άσφαιρος στη Bundesliga. Η κλήση του 33χρονου Γκόμες στο Μουντιάλ της Ρωσίας φανερώνει το πρόβλημα στις επιλογές, τουλάχιστον όσο η Γερμανία συνεχίζει να έχει αυτό το αγωνιστικό πλάνο.

Η πίεση που προκαλούν τα αρνητικά αποτελέσματα κάνει την κατάσταση χειρότερη. Οι παίκτες αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση είναι περίπλοκη, με αποτέλεσμα όλο αυτό να επηρεάζει την ψυχολογία και την συγκέντρωση. «Αν χάνεις πάντα έτσι, παύει να είναι σύμπτωση», είπε ο Κίμιχ ενώ ο Ντράξλερ πρόσθεσε: «Όλα είναι τόσο αργά και τόσο προβλέψιμα». Ο Μίκαελ Μπάλακ, από τον «αέρα» της Deutsche Welle είπε πως έχει έρθει πια ο καιρός να παραδεχθεί ο Ομοσπονδιακός ότι τα πράγματα δεν δουλεύουν το ίδιο όταν έχεις για πολύ καιρό την ίδια ομάδα.

O ρεπόρτερ του SPORT1, Φλόριαν Πλάτενμπεργκ αποκάλυψε ότι ακόμα κι αν η Γερμανία χάσει από τη Γαλλία, ο Λεβ δεν πρόκειται να απολυθεί γιατί η Ομοσπονδία δεν έχει εναλλακτικές. Η ανησυχία της έχει να κάνει περισσότερο με το ντεφορμάρισμα παικτών-κλειδιών, παρά με τον προπονητή και τη διαχείρισή του. Η συνέχεια της υπερδύναμης που βρίσκεται σε κρίση, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον και θα αποτελέσει ένα case study για το μέλλον. θα συνεχίσει ο Λεβ να στηρίζει τις «παλιοσειρές» κι αν ναι, θα τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση; Θα προχωρήσει σε ανανέωση και θα δημιουργήσει την επόμενη δυνατή εκδοχή της Νασιονάλμανσαφτ, ή θα πέσει παρέα με τους έμπιστούς του;  Η ευθύνη, πάντως, είναι απίθανο να βαραίνει μόνο ένα άτομο…

Πηγή: gazzetta.gr

localStorage.clear();