Η Ιντερ γίνεται ξανά… Ιντερ

Στα τέλη Ιουνίου στην Ιντερ ήταν ενθουσιασμένοι με το sold out στα εισιτήρια διαρκείας, γεγονός λογικό αφού ενθουσιασμένοι ήταν και οι οπαδοί. Από την επιστροφή στο Champions League, από τις κινήσεις που γίνονταν μεταγραφικά, από τη βελτίωση στο οικονομικό κομμάτι, από τη διάθεση των Κινέζων να ασχοληθούν σοβαρά με την επένδυση τους κάνοντας πλάνα για το μέλλον. Τέσσερις μήνες μετά, το κλίμα παραμένει πανηγυρικό χάρη στο λάθος του Τζίτζιο Ντοναρούμα, στην κεφαλιά του Μάουρο Ικάρντι, στο σερί νικών, στην επιβεβαίωση ότι το καλοκαίρι μάλλον καλά έκαναν και ανυπομονούσαν για την έναρξη της σεζόν…

Η νίκη επί της Μίλαν στο derby della Madonnina είναι ένα αποτέλεσμα που θα παίξει, σύμφωνα με τον Λουτσιάνο Σπαλέτι, μεγάλο ρόλο για τη συνέχεια. Κι ας είναι ακόμη νωρίς, όπως λένε οι Μασιμιλιάνο Αλέγκρι και Κάρλο Αντσελότι, ενδεχομένως επειδή αυτοί οι δύο έχουν σιγουριά για την ομάδα τους, ξέρουν τι έχουν στα χέρια τους, τι σύνολο πρέπει να διαχειριστούν. Ο Σπαλέτι, λογικά, έχει κι αυτός τη σιγουριά του για το ρόστερ του, αλλά ξέρει ότι η ομάδα του δεν είναι ακόμη χτισμένη σε απολύτως στέρεες βάσεις, ξέρει ότι υπάρχει ακόμη δουλειά να γίνει, ξέρει ότι κάθε νίκη, ακόμη κι αν είμαστε ακόμη στον Οκτώβριο, έχει μεγαλύτερο βάρος, με την καλή έννοια, για την ομάδα του, σε σχέση με ό,τι συμβαίνει στο Τορίνο ή στη Νάπολη. Και είναι λογικό.

Η επιστροφή στο Champions League προφανώς έβαλε θετικό πρόσημο στην περσινή σεζόν των Νερατζούρι, αλλά δεν έβαλε και… τελεία και παύλα στη φράση «η Ιντερ επέστρεψε». Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να επιβεβαιωθεί φέτος και για να γίνει αυτό δε χρειάζεται απαραίτητα οι Μιλανέζοι να κατακτήσουν τον τίτλο. Από το βράδυ της Κυριακής και μετά τη νίκη επί των Ροσονέρι, ο ιταλικός Τύπος -ο οποίος ψάχνει συνεχώς επιχειρήματα για να στηρίξει την άποψη ότι η υπόθεση scudetto είναι μια χαρά ανοιχτή- παρουσιάζει την Ιντερ ως την 3η διεκδικήτρια του πρωταθλήματος, ως το αουτσάιντερ που μπορεί να κυνηγήσει τη Γιουβέντους ή έστω να προσπεράσει τη Νάπολι. Μπορεί να γίνει κάτι από τα δύο; Μπορεί. Ακόμη κι αν δεν συμβεί όμως, δε θα είναι αποτυχία για τους Νερατζούρι.

Η Beneamata δε χτίστηκε για να κατακτήσει τον τίτλο φέτος. Χτίστηκε για να είναι καλύτερη από πέρυσι, να νικήσει πρώτα… την ίδια, να κάνει το βήμα εμπρός για να πείσει έτσι άπαντες ότι είναι οριστικά στο σωστό δρόμο. Κι από εκεί και πέρα, το πότε θα φτάσει και στο τέλος αυτού του δρόμου (πρωτάθλημα), είναι μια συζήτηση που θα γίνει καλοκαίρι. Μέχρι τότε υπάρχει χρόνος και στο Μιλάνο, τουλάχιστον στη νερατζούρα πλευρά του, μπορούν να ισχυρίζονται ότι αυτός δουλεύει υπέρ τους, ότι τον έχουν κάνει σύμμαχο τους. Οπως, δηλαδή, συμβαίνει και την ώρα των αγώνων, αφού το γκολ του Ικάρντι στο 92ο λεπτό του ντέρμπι ήταν το Νο7 φέτος από το 75′ κι έπειτα, επίδοση που είναι η καλύτερη της Serie A. Και μια επίδοση που γίνεται ακόμη καλύτερη αν υπολογίσουμε και την τρελή ανατροπή με την Τότεναμ, για να έρθει μια νίκη που έδειχνε από εκείνη τη στιγμή -και επιβεβαιώνεται συνεχώς- ότι άλλαξε την πορεία της ομάδας.

Τα 7 γκολ της Ιντερ στο τελευταίο 15λεπτο των αγώνων και οι πέντες νίκες που έχουν έρθει στο ίδιο χρονικό διάστημα, δείχνουν δύο πράγματα: Καλή φυσική κατάσταση και πίστη ως το τέλος. Fino alla fine, όπως θα έλεγαν και οι… εχθροί Γιουβεντίνοι. Αυτοί που απέχουν βαθμολογικά ή οικονομικά, αλλά και αυτοί που αποτελούν τον στόχο των Κινέζων της Suning, οι οποίοι έχουν βάλει από το 2016 ως και σήμερα το ποσό των 478 εκατ. ευρώ στο κλαμπ. Δεν μιλάμε για μεταγραφές, μιλάμε για λεφτά που πήγαν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, σε αποπληρωμή χρεών, σε “δάνεια” προς το κλαμπ για να υπάρχει ρευστό.

Σύμφωνα με το Calcio & Finanza, η Ιντερ τυπικά χρωστάει 227 εκατ. ευρώ στους μεγαλομετόχους της αλλά ουσιαστικά δε χρωστάει τίποτα. Αυτά τα 478 εκατ. ευρώ που έχουν μπει ως τώρα ή οι συζητήσεις με τον δήμο για το Giuseppe Meazza για το πώς θα καταστεί, επιτέλους, εφικτό να αξιοποιηθεί αυτό εμπορικά/οικονομικά, αποτελούν από μόνα τους αποδείξεις ότι ο Ζιανγκ Τζιντόνγκ και ο γιος του δεν έχουν δει σαν μια… πλάκα ή μια τρέλα το να αγοράσουν τις μετοχές μιας ιταλικής ομάδας με ιστορία, τίτλους, λαό και brand name. Και επειδή δεν το έχουν δει σαν πλάκα, θα έρθει η ώρα που θα κάνουν και τις (μεταγραφικές) τρέλες τους.

Μέχρι τότε, έχουν καταφέρει να γεμίσουν το ρόστερ σε αρκετά μεγαλύτερο -ή ποιοτικότερο- βαθμό σε σχέση με πέρυσι, έχουν δώσει στήριξη στον προπονητή, έχουν κερδίσει πόντους στην εκτίμηση της UEFA όπως έδειξε ο τελευταίος έλεγχος που έγινε πέρυσι για το θέμα του Financial Fair Play, έχουν καταφέρει να αυξήσουν σημαντικά τα έσοδα από Ασία, έχουν καταφέρει να παρουσιάζουν μια ομάδα που δείχνει, αγωνιστικά ή βαθμολογικά, να βαδίζει σωστά. Και επειδή τα έχουν κάνει όλα αυτά, την Τετάρτη θα απολαύσουν την ατμόσφαιρα στο Meazza για το μεγάλο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα. Το πρώτο μετά τους ημιτελικούς του 2010.

Τότε, ήταν μια Ιντερ που απέμενε να κάνει το τελικό βήμα για να κατακτήσει τα πάντα και να κλείσει τον κύκλο της. Τώρα, είναι μια Ιντερ που αρχίζει ξανά να θυμίζει Ιντερ και αυτό είναι το πρώτο καλό βήμα για να μπουν οι βάσεις ώστε να ανοίξει, όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ένας νέος κύκλος…

Πηγή: gazzetta.gr

localStorage.clear();