Ο θρύλος του «αναρχικού» Βάσκου που έβαζε γκολ στον Φασισμό

Ήταν θηριώδης. Το τεράστιο παρουσιαστικό του είχε κάνει τις εφημερίδες της εποχής να τον αποκαλέσουν «ο παλαιστής». Επίσης, εκείνη την περίοδο ήταν απροπόνητος. Η αφήγηση εκείνου του ντεμπούτου του που έχει μείνει στην ιστορία, τον θέλει να κατεβαίνει από το καράβι το πρωί και το ίδιο απόγευμα να μαγεύει στο γήπεδο. Ήταν φοβερή η ιστορία εκείνης της ημέρας για τον πολιτικό πρόφυγα- ποδοσφαιριστή από το Οβιέδο. Στο λιμάνι του Μπουένος Αϊρες τον περίμεναν απεσταλμένοι της Ρίβερ Πλέιτ και της Σαν Λορένσο. Και επέλεξε να παίξει με τη δεύτερη, αν και οι Εκατομμυριούχοι του έδιναν τα διπλάσια.

«Δεν υπήρχε περίπτωση να αγωνιστώ για τους Δεξιούς», εξήγησε κάποτε την απόφασή του. Ο Λάνγκαρα ήταν Αριστερός, έκπτωτος Βάσκος που τον κυνήγησε το φασιστικό καθεστώς του Φράνκο στην Ισπανία. Ηταν τα χρόνια που η Σαν Λορένσο θεωρούνταν η ομάδα των «αναρχικών». Ετσι και μόνο την επέλεξε, με τούτο το μοναδικό κριτήριο. Το απόγευμα λοιπόν στο «Γκασόμετρο» οι δύο ομάδες έπαιζαν αντίπαλες. Αρχικά όταν τον είδε το κοινό, έτσι χοντρούλης που ήταν, τον χλεύασε. Οταν όμως διέλυσε μόνος του με τέσσερα γκολ στο 4-2 τη Ρίβερ Πλέιτ, ξεκίνησε να γράφεται ο θρύλος του Ισίδρο Λάνγκαρα.

Στην Αργεντινή έμεινε για 3,5 χρονιές (1939-’43) και πρόλαβε να σκοράρει 110 φορές σε 121 αγώνες πρωταθλήματος, ενώ στην πρώτη του σεζόν πρόλαβε να φτάσει το κοντέρ στα 34 τέρματα και να αναδειχτεί πρώτος κανονιέρης. Η περιπέτειά του όμως είχε ξεκινήσει από τον ισπανικό Βορρά και την Οβιέδο. Εκεί έβαλε 142 γκολ σε 113 αγώνες της La Liga και πρωταγωνίστησε στο επικό 7-3 του 1933 κόντρα στην Μπαρτσελόνα, όπου βρήκε δύο φορές δίχτυα από απόσταση 50 μέτρων. Γενικότερα εξαπέλυε βολίδες, είχε τρομερές εκτελέσεις φάουλ και με το κορμί του ήταν ανίκητος στον αέρα. Ηταν υπερπαίκτης της εποχής του και όχι μόνο.

Εγινε διεθνής το 1932 και ξεχώρισε με δύο γκολάρες στο Μουντιάλ του 1934, όπου τραυματίστηκε στο κρίσιμο ραντεβού με την πρωταθλήτρια Ιταλία. Με την Εθνική Ισπανίας έπαιξε 12 αγώνες και βρήκε δίχτυα 17 φορές, σκοράροντας και τα δύο γκολ στην κατά εκείνον μεγαλύτερη στιγμή όχι μόνο της καριέρας, αλλά όλης της ζωής του. Ηταν σε φιλικό με τη ναζιστική Γερμανία. Στο Βερολίνο μπροστά σε 80.000 οπαδούς και τον Αδόλφο Χίτλερ στην εξέδρα, έβαλε τα δύο τέρματα της ανατροπής και νίκης 1-2 των Ισπανών.

Πίσω στην πατρίδα ήταν ο απόλυτος ήρωας, καθώς την κυβέρνηση είχαν αναλάβει οι δικοί του Δημοκρατικοί. Ωστόσο, την αμέσως επόμενη χρονιά θα ξεκινούσε ο εμφύλιος και το 1937 οι στρατιώτες του Φράνκο θα έπαιρναν τη Χώρα των Βάσκων. Πλέον ο Λάνγκαρα ήταν καταζητούμενος και διέφυγε με συμπαίκτες του στο Μεξικό.

Εκεί έστησαν την ομάδα Ντεπορτίβο Εουσκάδι και πήραν μέρος στο πρωτάθλημα. Ακολούθησε η Σαν Λορένσο και η επιστροφή για να δοξαστεί στο Μεξικό.Για τρία χρόνια (1943-’46) έβαλε 105 γκολ σε 80 αγώνες με τη Ρεάλ Εσπάνια και έγινε ο πρώτος στην ιστορία που βγήκε πρώτος σκόρερ σε τρία διαφορετικά πρωταθλήματα (σ.σ.: τον ακολούθησαν Ντι Στέφανο, Ρομάριο, Φαν Νίστελροϊ). Το 1946 ενημερώθηκε ότι μπορούσε πλέον να επιστρέψει στην πατρίδα. Φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της αγαπημένης του Οβιέδο, έβαλε 23 γκολ και σταμάτησε την μπάλα στα 34 του. Ο Ισίδρο Λάνγκαρα με όλα τα παραπάνω κατάφερε να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Ισπανούς επιθετικούς όλων των εποχών και ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής που πάλεψε κόντρα στο Φασισμό.

Πηγή: gazzetta.gr

localStorage.clear();